امروز دانشگاه مصرفی شده است . خود دانشگاه هم در حال مصرف شدن می باشد. دانشجویان درون آن نیز مصرف می شوند. دانشگاه هیچ تولیدی ندارد. این یک دروغ بزرگ است که دانشگاه محل تولید دانش است. دانشجویی كه همه چیز میداند و در عین حال یك احمق بزرگ میباشد دانشجو نیست ، ... جوست. او میخواست دانشجو شود اما او را وادار كردند دانشجو نباشد حرف های گندیده و نجس را در ذهن بیمارش فرو كردند ،امروز تنها فكر دانشجو ارتباط با جنس مخالف است (این گفته بدین معنی نمیباشد كه نویسنده این ارتباط را رد كند ، بلكه این ارتباط را لازمه نافرمانی مدنی میداند). امروز دانشجوی روشن فكر آنی است كه دستمالش بزرگتر است آنی است كه ریشش بیشترست آنیست كه جیره خوار تر و در نهایت آنیست كه مانند یك احمق حرفهایی كه به او دیكته كرده اند تحویل میدهد " میگوید به من چه ، میگوید مرا به این كار ها چه كار ، میگویید من همه چیز میدانم و احتیاج به دانستن چیز اضافه ای ندارم و در نهایت چیزی را هم كه نمیداند میگوید میدانم ، فعا ل سیاسی به دنبال براورده كردن عقده های كودكیش اینجاست كه باید سیگاری روشن كرد و مانند همان دانشگاه و دانشگاهی مصرف كرد. یك نوع دانشجوی روشن فكر هم داریم كه داشت از قلم می افتاد و خوب شد دوست عزیزم به آن اشاره كرد، دانشجوی فشن ، دانشجوی برنزه و از همه بهتر دانشجوی دختر كه به غیر از آرایش و برجسته تر كردن اندام برجسته اش چیزی نمیداند فقط مانند حیوانات در پی جفت گیری و علوفه میباشد. همه چیز را در آلت تناسلیش خلاصه شده میداند.
دانش در خیابان ها و درست در زمان جدال بر سر بقا تولید می شود. در پشت میز های دانشگاه صرفا دانش مصرف می شود. مصرف می شود و تفاله ی آن تبدیل به مدرک می شود. دانش واقعی در طی زندگی مادی روزمره ما تولید می وشد این واقعیت مادی است که ذهن ما را شکل می دهد نه برعکس!
در این جا هم این زندگی روزمره ما در خیابان های کثیف است که علم دانش را برای مصرف شدن در کلاس های درس تمیز تولید می کند. تا با خیال راحت دو را با دو جمع كنند و آخر سر هم به جواب نرسند و طاقت شنیدن حرفی را جز حرف های كثیف خود نداشته باشند. و خود را علامه دهر و انسانترین انسان و برترین انسان بداند.
در کنار آن دانشجو مصرف می شود و تفاله این انسان مصرف شده تبدیل به فارغ التحصیل می شود. دانشگاه مصرف می شود. همان طوری که هر روز در حیاط های دانشگاه ها نسکافه، سیگار، چایی و از همه مهم تر چیپس و پفک نمکی مصرف می شود.
دانشگاه به مثابه ی یک چیپس بزرگ به آرامی مصرف می شود و هیچ خاصیتی هم ندارد.
هامون كارگر
دانش در خیابان ها و درست در زمان جدال بر سر بقا تولید می شود. در پشت میز های دانشگاه صرفا دانش مصرف می شود. مصرف می شود و تفاله ی آن تبدیل به مدرک می شود. دانش واقعی در طی زندگی مادی روزمره ما تولید می وشد این واقعیت مادی است که ذهن ما را شکل می دهد نه برعکس!
در این جا هم این زندگی روزمره ما در خیابان های کثیف است که علم دانش را برای مصرف شدن در کلاس های درس تمیز تولید می کند. تا با خیال راحت دو را با دو جمع كنند و آخر سر هم به جواب نرسند و طاقت شنیدن حرفی را جز حرف های كثیف خود نداشته باشند. و خود را علامه دهر و انسانترین انسان و برترین انسان بداند.
در کنار آن دانشجو مصرف می شود و تفاله این انسان مصرف شده تبدیل به فارغ التحصیل می شود. دانشگاه مصرف می شود. همان طوری که هر روز در حیاط های دانشگاه ها نسکافه، سیگار، چایی و از همه مهم تر چیپس و پفک نمکی مصرف می شود.
دانشگاه به مثابه ی یک چیپس بزرگ به آرامی مصرف می شود و هیچ خاصیتی هم ندارد.
هامون كارگر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر